Reviews

A Closer Listen

We almost never publish a review a month before its release (this may be the first time), but we do have a good reason: The Long Night in Winter Light is a cold winter album, better suited for February chill than for March thaw.  I’ve been listening in front of a fireplace while the outside temperature has dropped to a single degree Fahrenheit and the winds have increased to 50 mph.  The music is just perfect for such an occasion: soft, safe, sedate.  The cover image conjures thoughts of both stars and flowers, a conjunction of seasons, implying that everything will be all right.

This feeling begins immediately, with the powerful strings of opener “Morning View of the Iceberg.”  The listener is swept into the stars, wrapped snugly in a comfortable sweater.  Snowflakes swirl all around, caught in sudden whips of wind.  In “Twilight Glow of the Sky,” strings cede space to piano while drones pass overhead like shifting clouds.  Throughout the set, notes hang in abeyance, too light to fall immediately to earth.  The longest track (and best title), “Snow Covered Pastel Town,” seems to rise from earth to air, a fairy tale image conveyed in sound.

This winter, many regions have seen strange winters: unusually cold, unusually warm, winters without snow, winters with too much snow.  Tomo-Nakaguchi gets the balance right, portraying a winter of ice and snow, but little danger: a winter of great beauty, where stars reflecting off frozen landscapes; an ideal winter, the type that few people experience these days, or perhaps never have; a winter of nostalgia and daydreams.  This is not only a winter that can be survived, but one many might look forward to experiencing, where wonder is the primary ingredient and even those who live in warm homes are tempted to go outside.  Will March be cold and snowy?  We don’t know; but winter’s essence is captured here.  (Richard Allen)

Original article > HERE

Monolith Cocktail

This is a beautiful album of ten spellbinding pieces of ambient music by Japanese musician and sound artist Tomo-Nakaguchi.

The music is composed of strings, piano, keyboards and guitar together with various other instruments. Each piece creates the right atmosphere and music that fits perfectly with each title. Thus, ‘Morning View of the Iceberg’ features icy string drones that conjure up scenes of ice and snow: A frozen landscape. ‘Twilight Glow of the Sky’ is all twinkling pianos and beautiful Night-Sky Strings.

Meanwhile, ‘Snow Covered Pastel Town’ is a beautiful piece composed of strings, backward chords, and glistening frost piano. It conjures up the silence and beauty after a snowfall overnight, before the town awakens, when all is still and silent.

This is a beautiful album where each piece conjures-up a different vision of winter – the wonder of nature surviving and flourishing as the seasons change! As the composer himself says, the music reflects the beauty of nature – frost glistening on grass – a field of snow lit by moonlight – the night sky filled with stars! Like a ray of light, a ray of hope, this is beauty that shines through the darkest of times!

Original article > HERE

Audion 74

A Japanese musician/sound artist, who is also a member of experimental rock band 1769 and multimedia group Skyward Photo Film (about which I can't find any further information), sound and mood wise this release takes me back very much to the new-age years of the 1980s and the likes of Masahide Sakuma or Seigén Ono, with also considerable Brian Eno, Harald Budd and suchlike elements. Ten beautifully deep pieces, many of them pianistic, and all with lots of rich and warm tones. So, nothing new, although probably better than some of the things that it resembles.

Original article > HERE

Progressive Rock Central

Ambient electronic music artist Tomo-Nakaguchi is set to drop “The Long Night in Winter Light,” an album that started in autumn 2021 right after wrapping up “Tayutau.” Unlike its forerunner, which boasted a dizzying array of sounds sourced from various materials, this new project opts for a more subdued approach, emphasizing strings and piano over experimental effects. The outcome is a stunning, grand, and severe soundscape that mirrors the beauty and harshness of a snow-covered field.

Hailing from Yokohama, Japan, Tomo-Nakaguchi is a musician and sound artist, part of the experimental rock troupe “1769” and multimedia collective “skyward photo film.” His style layers acoustic and electric guitar, samplers, tape machines, field recordings, and other instruments to create a dreamy, warm texture.

Available at ab-tomo-nakaguchi.bandcamp.com/album/the-long-night-in-winter-light

Original article > HERE

Anxious Magazine

Wydana w połowie zeszłego miesiąca płyta “The Long Night in Winter Light” to już trzecia solowa płyta Tomo-Nakaguchiego, artysty mieszkającego i tworzącego w Yokohamie, znanego również z takich projektów, jak eksperymentalny zespół rockowy 1769 czy grupa multimedialna skyward photo film. O ile jednak w 1769 mamy do czynienia z muzyką dość energiczną (choć trzeba przyznać, że mocno elektroniczny, by nie rzec J-elektroniczny jest ten eksperymentalny rock), o tyle w ramach działalności solowej Tomo-Nakaguchi skupia się na medytacyjnym, bardzo delikatnym, wyciszającym ambiencie, bazując przede wszystkim na instrumentach elektronicznych, samplerach, mocno przetworzonej gitarze elektrycznej, a nawet elektronice użytkowej czy delikatnie wplatanym w to wszysto field recordingu.

Muzyka ta, opisywana, czy raczej etykietkowana przez wydawcę jako “microsound” tudzież “lowercase” okazuje się być w istocie kojącą duszę wypadkową chilloutu, kontemplacyjnego ambientu i delikatnej muzyki relaksacyjnej. Niewątpliwie jest to w dużej mierze zasługa doboru zarówno instrumentów jak i środków wyrazu („muskane” partie pianina, delikatna gitara, mocno zmodyfikowana, lecz stawiająca wyłącznie na klimat, pozbawiona wszelkiej zadziornej agresji czy przesteru). To wszystko sprawia, że całość jest nie tylko wyraźnie uspokajająca, ale poniekąd wręcz zwiewna i eteryczna. Czterdzieści minut muzyki, na które składa się w sumie dziesięć utworów tworzy klimat bez wątpienia unikalny, nastrajający do wyciszenia, medytacji czy po prostu zamknięcia oczu i chwilowego wyłączenia się, oddając się przemykającym w tle z niespieszną gracją dźwiękom. W porównaniu z wydaną w zeszłym roku “Tayutau” rzeczywiście mniej mamy tu pianina, więcej zaś gitary i sampli, mniej smyczków – więcej smaczków, klimat i owa charakterystyczna kontemplacyjność bez wątpienia jednak pozostały. Chwilami całość ciągnie się takimi plamami dźwięków, że przywodzi wręcz na myśl określenie „post-ambient”, coś jakbyśmy słuchali takiego elektronicznego i lekko rozmytego shoegaze’a. Zwłaszcza w momentach, w których gitary są bardziej wyeksponowane.

“The Long Night in Winter Light” to album zdecydowanie udany, kontynuujący kierunek w jakim sukcesywnie szedł i dalej idzie Tomo, nie jest to może płyta zdolna do zawojowania list przebojów, czy nawet internetowych playlist, bo w tym gatunku to w ogóle chyba niemożliwe, jest to jednak kawał naprawdę solidnej muzyki tła, takiej która z jednej strony pomaga się wyciszyć, rozmarzyć, przymknąć oczy i wyczarować własne wizje, z drugiej zaś nie jest szeregiem prostych dźwiękowych plam, między którymi wieje nudą i kompletnie nic się nie dzieje. Tutaj są konkretne pomysły, są niebanalne motywy melodyczne, jakaś myśl przewodnia, całość jest spójna i przemyślana. No i, last but not least, album ten pozostawia po sobie na tyle dobre wrażenie, że po ostatnich dźwiękach tytułowego utworu pojawia się z tyłu głowy chęć powrotu do tego dzieła i przesłuchania go kolejny raz za jakiś czas…

Original article > HERE